Το ενδιαφέρον μου για τον άνθρωπο και η αναζήτησή μου για το πώς λειτουργεί και γιατί, βρήκε πολλές διεξόδους. Αρχικά, η κατεύθυνση των θετικών επιστημών και η ιδιαίτερη κλίση μου στη βιολογία, με ώθησε να σπουδάσω στις Σχολές Επαγγελμάτων Υγείας & Πρόνοιας, απ’ όπου αποφοίτησα ως Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων.

Πριν ακόμα ορκιστώ, αισθανόμενη πως η οργανική, βιολογική προσέγγιση του ανθρώπου δεν ήταν αρκετή, αποφάσισα να σπουδάσω στη Δραματική Σχολή Αθηνών ώστε να μάθω την τέχνη της ηθοποιίας: μια τέχνη που σε φέρνει όσο πιο κοντά γίνεται στον τόπο του άλλου, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ψυχολογία, που μετουσιώνει την ανάγκη να ζήσεις -έστω για δυο στιγμές- τις ζωές των άλλων ανθρώπων.

Εργάστηκα για αρκετά χρόνια σε θεατρικές σκηνές της Αθήνας. Το θέατρο ήταν για μένα μεγάλος δάσκαλος και εξακολουθεί να είναι ένας κόσμος που με συνεπαίρνει. Παράλληλα με την επαγγελματική μου δραστηριοποίηση ως ηθοποιός, πέρασα στο 2ο έτος του τμήματος Ψυχολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, μέσω κατατακτηρίων εξετάσεων και λίγο πριν αποφοιτήσω ξεκίνησα τις πενταετείς μεταπτυχιακές μου σπουδές στην Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία, σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Αναλυτικής Ομαδικής και Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας.

Έκτοτε, σχετίζομαι, ακούω, ρωτώ, μαθαίνω, αναρωτιέμαι, αμφισβητώ με στόχο να αισθάνομαι, να κατανοώ και, όσο αντέχω, να αγαπώ.